Urodził się 3 stycznia 1892 w Wielkim Dobrzyniu w powiecie opolskim. Był synem rolnika Jakuba i Magdaleny, z d. Gabriel. Po ukończeniu szkoły ludowej uczył się w gimnazjum w Bytomiu, gdzie w 1912 roku zdał egzamin dojrzałości. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego, a następnie studiował teologię na uniwersytetach w Muenster i Monachium. W czasie studiów przez rok pełnił obowiązki nauczyciela gimnazjum męskiego w Głogówku. W tym czasie interesował się również filologiami polską, francuską i czeską. Święcenia kapłańskie z rąk kard. A. Bertrama przyjął 20 czerwca 1920 we Wrocławiu.
Jako wikariusz duszpasterzował w parafiach:
- Kraft,
- św. Jakuba w Skorogoszczy
- św. Marii Magdaleny w Lubomi,
- Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach.
- MB Bolesnej w Rybniku
- św. Antoniego. w Rybniku
W Rybniku odprawiał nabożeństwa dla głuchoniemych, po odbyciu w 1925 roku kursu specjalistycznego w Zakładzie dla Głuchoniemych w Raciborzu.
W 1926 roku przez Ministerstwo Pracy i Opieki Społecznej został wydelegowany, jako opiekun Żydów emigrujących do Palestyny na statku „Sinaia”. Do jego obowiązków należało zbadanie warunków ich podróży oraz opieka nad emigrantami.
W październiku 1926 roku został mianowany lokalistą, a następnie kuratusem w Golejowie, gdzie w przeciągu kilku miesięcy wybudował kościół. W 1927 roku otrzymał prawo noszenia pelerynki proboszczowskiej. Duszpasterzując w Golejowie opiekował się także mieszkańcami Grabowni i Ochojca.
Został mianowany administratorem, a następnie proboszczem – 1 grudnia 1937 – w parafii św. Marii Magdaleny w Lubomi. Dbał również o kościół filialny pod wezwaniem NMP Nieustającej Pomocy w Bukowie.
W 1939 roku krótko pełnił obowiązki administratora excurrendo w parafii św. Bartłomieja w Pogrzebieniu.
Zmarł 29 sierpnia 1961 w Lubomi i tam został pochowany.